Düzce 35 yıldır kayıp iki çocuğunun hasretiyle yaşıyor

35 yıldır kayıp iki çocuğunun hasretiyle yaşıyor

DÜZCE'nin Çilimli ilçesinde, Kadriye Akbal (61) 35 yıl önce dini nikahlı eşinin iki çocuğunu alıp gitmesinin ardından çocuklarının hasretiyle yaşıyor. Kadriye Akbal, eski eşi İsmail S.?nin savcılığa verdiği ifadesinde çocuklarından birini camiye, birini ise tren istasyonuna bıraktığını söylediğini belirterek, çocuklarının akıbetini öğrenmeye çalışıyor.

Çilimli Kırkharman Köyü'nde oturan Kadriye Akbal, 1981 yılında köye fındık toplamak için gelen yengesinin ağabeyi İsmail S. ile kaçarak dini nikahlı olarak evlendi. Sakarya'da yaşayan ve 5 yıl evli kalan Kadriye Akbal ve İsmail S.?nin 2'si erkek 1'i kız 3 çocuğu oldu. 1985 yılında İsmail S. eşi Kadriye Akbal'ı köyüne fındık toplamaya göndererek kendisi de komşusu ile kaçarak evlendi. Bu sırada Kadriye Akbal'ın babası 3 çocuğun İsmail S.?ye verilmesini istedi. Kadriye Akbal'dan habersiz babalarına götürülen çocuklardan 2,5 yaşında olan Canan ile 3 aylık oğlu Ufuk ortadan kayboldu. Kadriye Akbal, Sakarya'da yaşayan bir komşusunun uyarısı ile en büyük oğlu Yavuz'u alarak köyüne geri döndü. Bu süreçten sonra Kadriye Akbal, kayıp iki çocuğunun bulunması için adeta gecesini gündüzüne kattı. Eşini defalarca şikayet eden Kadriye Akbal, bir sonuç elde edemeyince geçen yıl İsmail S. hakkında cinayet suçlaması ile şikayette bulundu.

Şikayet üzerine cumhuriyet savcısı tarafından ifadesi alınan İsmail S., 1984 yılının Mart ayında Canan isimli kızını Eminönü Yeni Camii'nin içine bıraktığını, oğlu Ufuk'u ise Kumkapı'daki tren istasyonuna bıraktığını söyledi.

Evlat hasreti ile yanan ve gözyaşı döken Kadriye Akbal, "1981 yılında evlendim. Yengemin ağabeyiydi, Sakaryalıydı. 5 sene evli kaldık, 3 çocuğumuz oldu. Fındık sezonunda ben köyüme geldim. Arkamdan kocam komşumuzla evlenmiş. Babam, 'Evlenen kişi çocuklarına baksın' dedi, babam çocuklarımı istemedi. Yengemle beraber çocukları babalarına gönderdiler. Babaları da eşi ile birlikte çocuklarımı bir şekilde kaybettiler. Komşum bana mektup yazdı. Çocuklarının ikisi birer akşam arayla kayıp oldu, büyük çocuğuna sıra geldi dedi. Gittiğimde küçükleri kayıp olmuştu. O günden bugüne hep araştırdım. Sesimi duyurmaya çalıştım, babalarını dava ettim ama bir sonuç alamadım" dedi.

Çocuklarının akıbetini öğrenmek istediğini ifade eden Kadriye Akbal, "Kayıp oldukları zaman kızım 2,5 yaşında oğlum ise 3 aylıktı. Kızımın adını Canan koyduk. Kalçasının üzerinde 5 tane parmak izi gibi beni var. Şikayetçi oldum. 'Ben Kadriye ile evli değilim' dedi. 1 sene önce de cinayet suçlaması ile dava açtım. Çocuklarımın bana 1 mezarı lazım. Eski eşimin bildiği bir şey varsa konuşması için yalvarıyorum. Bir şey yaptılarsa açığa çıksın kendisi açıklasın. Son ifadesinde de tren istasyonuna ve camiye bıraktığını söylüyor. Bir araştırılmasını istiyorum" diye konuştu.

Kadriye Akbal, çocuklarından kendisine sadece 1 resim ve 2 parça eşya kaldığını belirterek, şöyle konuştu:

"Çocuklar kime sığınsın? Kim elinden tuttu? Kim sahip çıktı? Ben onlar yokken bir sıcak çorba içemedim. Bir sıcak yatamadım. Onlar öyle sokağa atılır da bir anne ne kadar karnını doyurabilir? Benim ömrüm hasretle bitti. Çocuklarımdan geriye sadece 1 resim kaldı. Üzerlerinden çıkardığım giysileri var. Bir yırtık çorap var. Onu da bir öğretmen hediye vermişti çocuklara. 38 senedir her bayramım o kıyafetlerle geçer. İki kıyafet ile bir giyim çorabı saklıyorum. Bayramlarımız öyle geçiyor. Bizim hiç dolu dolu bayramımız olmadı. Artık yeter. Canlıysa canlı, öldülerse ölüsü bulmak istiyorum."

Sakarya Çilimli Güncel Haberler